Dit verhaaltje verscheen eerder op hardgras.nl, digitale poot van literair voetbaltijdschrift Hard Gras. Opdracht: schrijf in maximaal 250 woorden, en geen woord meer, een voetbalgerelateerde anekdote. 

F*** soccer

Een tijd geleden zat ik in een touringcar die me door het toeristische deel van Kaapstad loodste. Naast mij – ik zat vooraan – oreerde de tourgids over zijn geliefde metropool, achter mij zaten uitsluitend Amerikanen.

We reden langs het grootste voetbalstadion van Kaapstad. ‘Dit is Green Point Stadium, dat in 2009 is geopend. Het biedt plaats aan bijna 70.000 toeschouwers,’ zei de gids.

‘Zoals jullie misschien weten, zijn hier drie jaar geleden wedstrijden van het wereldkampioenschap voetbal, of eh, jullie noemen het soccer, afgewerkt.’ Stilte. Geen oeh’s. Geen ah’s. Geen flitsende fotocamera’s die de kolossale wasmand vastlegden. Geen spervuur aan pathetische superlatieven. Slechts het zoemende stemgeluid van de gids. ‘Hier is zelfs een halve finale gespeeld. Uruguay tegen Nederland, en Nederland won met 3-2. Was erg spannend, ook voor ons, Zuid-Afrikanen!’

Trots keek ik achterom, de bus in. Bijna alle hoofden staarden als bedwelmde zombies naar de gids. Een enkeling keek naar buiten, naar de voetbaltempel aan de overkant van de weg.

‘Zojuist had ik het er al over met de jongeman hier vooraan, dat het een groot feest was. Ik kon zelf geen kaarten bemachtigen, maar liep wel mee in de stoet met Nederlandse fans. Al dat oranje… geweldig, dat moeten jullie echt een keer meemaken!’

Nog steeds stilte.
Doodse, denigrerende, Amerikaanse stilte.
Fuck soccer.