RandyBlogs.nl op VI.nl met een ingezonden lezerscolumn, verschenen september 2009.
Dankzij een vrijheidsstrijder in het nauw
Op 9 oktober 1967 werd guerrillaleider Ernesto ‘Che’ Guevara na gevangenneming geëxecuteerd door de CIA en het leger van Bolivia. Laat dat nu net het land zijn waar een andere grootheid een paar maanden terug strijdend ten onder ging met 6 – 0. De rechterschouder van die grootheid, Diego Armando Maradona, is al jaren versierd met de beeltenis van Guevara. Deze in inkt verbeelde adoratie geeft de boodschap van Maradona weer: figuurlijk Brothers in Arms. Wanneer blijkt dat de Boliviaanse zeperd het begin van het einde heeft ingeluid, zijn er twee slachtoffers van de Bolivianen in een lichaam verweven. Hoe symbolisch. De betekenis van de tattoo heeft dan een andere lading gekregen, die voor de hele wereld duidelijk is. In elk geval duidelijker dan de masterpiece van Wesley Sneijder.
De regeerperiode van Maradona hangt momenteel als een molensteen om de nek van heel Argentinië. Iedere inwoner voelt zich als een passagier derde klasse op de Titanic, ze kunnen geen kant op. Zelfs een basisspeler van Noord-Korea voelt zich op dit moment vrijer. Hij gaat wél. In een land waar demonstreren tot kunst is verheven, is het nu wachten op een opstand. Ziet u de Dwaze Vaders al rondlopen? Señor Messi, Señor Gago en Señor Mascherano hevig gesticulerend op een plein in Buenos Aires. Schreeuwend dat Maradona moet opstappen opdat hun zoon nog voor de laatste kwalificatiewedstrijden een andere, kundige oefenmeester krijgt. Bevrijd ons van de Verlosser. Het Argentijnse RTL Boulevard hoopt al op de medewerking van papa Agüero, een ordinaire familieruzie gaat er altijd in. Voor het zover is, waait Pluisje eerst over naar Europa. Een aantal discipelen krijgt een slecht nieuwsgesprek; ze mogen niet meer meedoen. Ze krijgen ook geen knuffel meer. Een aantal spelers probeert hij wakker te kietelen. ‘Waarom doen jullie mij dit aan?’ lijkt hij te willen zeggen. Alsof het niet aan hem ligt. Natuurlijk niet. Hij is altijd de beste geweest. Altijd opgehemeld, met een Michael Jackson-achtig bestaan tot gevolg. Logisch dat hij megalomane trekjes vertoont.
Misschien wordt Honduras wel de laatste reddingsboei voor La Selección. Je durft het bijna niet uit te spreken. Honduras, dat onbeduidende land ingeklemd tussen Nicaragua, Guatemala en El Salvador met David Suazo van Internazionale als enige speler van naam. En zelfs deze laatste strohalm is niet zeker, Venezuela maakt ook nog kans op deze barrage. Alsof het nog niet erg genoeg is. We zijn tenslotte al veroordeeld tot het kijken naar landen als Bahrein of Nieuw-Zeeland.
De TD van de Argentijnen, Carlos Bilardo, houdt alleen bij een omgekeerde Hemelvaart een wisseling van de wacht voor mogelijk. Deze utopische gedachtekronkel lijkt zelfmoord, en uit zichzelf opstappen zal Diego ook niet doen. Betreurenswaardig, want de grootste supporter van de Albicelestes zou het als geen ander moeten weten: de beste voetballer op deze aardbol van dit moment hoort op het hoogste podium. Als Messi en consorten verstandig zijn, bewerkstelligen ze in de geest van Guevara hun eigen putsch. Want een Wereldkampioenschap zonder Argentinië is onverdraaglijk.
Bron: vi.nl / Voetbal International