Ik, sterrenchef bij de McDonald’s

Beste gast,

Welkom in de verfijnde Amerikaanse keuken, welkom bij de Grote Gele M., welkom bij de  bekendste voedselketen ter wereld! De geoliede machine van studenten in een keuken, waar met veel liefde voedsel wordt bereid. Hoewel, bereid, achter de schermen weten wij ook wel: het lijkt op hoe men een auto in elkaar zet.

Diverse componenten van wat uiteindelijk de slokdarm moet passeren worden in alle haast geassembleerd – en in een kartonnen bakje gepropt, waardoor alle kans op een enigszins vers, knapperig gerecht verkeken is. We vergelijken onze hap ook wel met een onenightstand: het lijkt lekker, je hebt er zin in, je geeft je er aan over, en zodra de zintuiglijke prikkels als sneeuw voor de zon verdwenen zijn, krijg je een onbevredigend gevoel, omdat je meer wilt of eigenlijk niet meer weet waaraan je begonnen was.

Moddervette moederschoot

Maar niet getreurd, de volgende ochtend zijn wij er wel voor u! Altijd! U kunt bij ons langskomen zo vaak u wilt. Wij zijn te allen tijde bereid u in onze moddervette moederschoot op te nemen. Maar mocht u dermate radeloos worden dat u een relatie overweegt, en daarom elke dag zou willen langskomen, zult u het waarschijnlijk niet langer dan een week volhouden.

Want de vluchtigheid waarmee wij ons eten prepareren strookt met hoe de gemiddelde Amerikaan zijn leven leeft: snel, gehaast, smakeloos – een meedogenloos proces naar dichtgeslibde aderen, tot de dood erop volgt.

Overigens: we hebben geen benul waarom mensen onze keten liefkozend de Grote Gele M. noemen. Want wij doen ook maar ons werk: mensen met een overvolle maag de deur uitsturen. De Grote Gele M., een pseudoniem met dezelfde uitstraling en statuur als bijnamen De Grote Leider, De Führer en Onze Lieve Heer. Iets wat veel mensen, al dan niet gedwongen, vereren en eens in de zoveel tijd tot zich moeten nemen.

Geloof het of niet, de vraag ‘Welkom bij M., kan ik u helpen?’ heeft voor velen een religieuze inslag.

Menusamenstelling

Daarom, als u ons heilige der heilige eens verblijdt met een bezoekje, hebben wij het volgende voor u klaargemaakt: dunne gefrituurde reepjes aardappel, licht gepekeld voor die kenmerkende ziltige smaak, begeleid met een lobbige saus op een basis van azijn, mosterd, eidooiers en olijfolie. Naast dit culinaire hoogstandje vindt u een cilindervormige toren van uitgebalanceerde en perfect op elkaar afgestemde ingrediënten, waarbij het met zorg geselecteerde gehakte rundvlees het hoofdbestanddeel vormt. Deze geboetseerde schijf van honderd procent biologisch rundvlees – erewoord op het graf van onze overleden warmhouder! – is door onze chef-rôtisseur a la plancha gebakken.
Deze op zichzelf staande delicatesse wordt gecombineerd met een millefeuille van twee vers gebakken sesamkadetjes en plakjes verse tomaat en augurk – en voor het mondgevoel zijn deze smaakcomponenten getopt met een streepje gezeefde tomatencoulis, wier geestelijk vader een Duitse voornaam heeft.
Om het geheel op smaak te brengen hebben we nog wat brunoise gesneden ui en een dun, stroperig plakje cheddar aan het geheel toegevoegd. Zodat het klassieke smakenpalet – zuur, zoet, bitter, zout en umami – alsook de Schijf van Vijf vertegenwoordigd is in één smaakexplosie.

Voor een optimaal mondgevoel wordt dit alles gelardeerd met een liquide smaakverfijner: een halve liter gekarameliseerd koolzuurwater, dat vroeger een non-alcoholisch alternatief was voor mensen die geen alcohol wilden of konden drinken.

Ten slotte hebben wij als nagerecht enkele quenellen van huisgemaakte vanilleroomijs met gepureerde friandises, vers geroosterde pecannootjes en chocoladesaus. Laatstgenoemde is vanzelfsprekend bereid met de meest delicate cacaobonen die wij in Zuid-Amerika konden vinden.

Het zal u niet verbazen dit wij mede dankzij dit gerecht met twee sterren vermeld staan in de Michelin-gids der fastfoodrestaurants.

Wij hopen u snel in één van onze etablissementen te verwelkomen. Bon appetit!

_________________________________________________________________________________________

‘Ik…’ zijn schrijfsels waarin de ‘ik’ centraal staat. Waarbij iets of iemand een inkijkje geeft in zijn of haar leven. Opmerkelijk, uniek. Paradijsvogels. Vaak op (een kern van) waarheid berust. Heel soms volledig uit de lucht gegrepen. En soms volkomen absurdistisch. Naar een idee van onder anderen schrijvers Herman Koch en Remco Campert, zij kropen in de huid van onder meer een kat, een haring en een subsidievreter.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *