5: Mad Max

Het hele oeuvre van Max Verstappen dit decennium. Oeuvre is een gek woord voor iemand die zo jong is en aan het einde van dit decennium nog geen wereldkampioen was. Maar iemand die van 2016 tot en met 2019 zó goed was in zó’n internationaal grote sport (gemiddeld 200-300 miljoen kijkers per race), verdient een plaats in deze top 10. Vier videos:

• samenvatting van naar eigen zeggen zijn mooiste overwinning tot nu toe: die van de Grote Prijs van Oostenrijk van 2018
• een samenvatting van de regenrace in Brazilië, 2016 – inclusief een van de meest opzienbarende manoeuvres van de laatste jaren in Formule 1, de Antislipcursus voor Gevorderden.
• interview met Max en vader Jos bij Holland Sport, 2009. Max was 11 jaar.
• Update: 12 december 2021 werd Max Verstappen wereldkampioen Formule 1. Een samenvatting van de laatste race van 2021, de GP van Abu Dhabi (met commentaar van Olav Mol).

4: Een eerbetoon aan El Salvador

3: ‘God en klein Pierke!’

Als wielerliefhebber had ik zonder problemen deze hele top 10 kunnen vullen met wielerfragmenten. Want, wat een weelde het afgelopen decennium. Een (toch omvangrijke) bloemlezing.

• In dit decennium eindigde liefst 26 keer een Nederlandse renner in de top 10 van het eindklassement van een grote ronde (Giro, Tour, Vuelta). Van die 26 keer waren er vier podiumplaatsen en daarvan, één keer winst: de Ronde van Italië 2017, Tom Dumoulin.
• Massasprints, bergetappes, (ploegen)tijdritten: alle type etappes zijn in grote rondes (Giro, Tour, Vuelta) wel door Nederlanders gewonnen.
• Met uitzondering van Milaan-Sanremo, zijn alle monumenten in de wielersport afgelopen tien jaar minimaal één keer door een Nederlander gewonnen.

De vijver van Nederlandse wielerhoogtepunten dit decennium is dus enorm groot en diep. Maar een van de opmerkelijkste zeges van de afgelopen tien jaar: Mathieu van der Poel die de Amstel Gold Race van 2019 wint.

Amstel Gold Race, Zuid-Limburg, eind april 2019. Op ongeveer vijf kilometer van de finish heeft Mathieu van der Poel een achterstand van bijna een minuut. Er moet niet meer geklommen worden, dus volgens wielerwetten normaal gezien een kansloze zaak. Zeker als je ziet wie voor hem uit rijden. Een verzameling (ex-)wereld-, Europees, nationaal kampioenen en erkende klassiekerwinnaars: Julian Alaphilippe, toekomstig meervoudig wereldkampioen en later dat jaar twee weken lang geletruidrager. Jakob Fuglsang zou een week later Luik-Bastenaken-Luik winnen. Bauke Mollema dat jaar de Ronde van Lombardije. Ex-wereldkampioen Michal Kwiatkowski, vice-wereldkampioen Matteo Trentin en Duits kampioen Maximilian Schachmann. En bij Van der Poel in het groepje, onder meer Tourpodiumklant Romain Bardet en de betreurde Bjorg Lambrecht. 

Bekijk hier die laatste 5 kilometer, beelden van de Vlaamse televisie. Commentaar: Michel Wuyts en José de Cauwer. (Tip: kijk ook af en toe eens naar de tijdverschillen. Van der Poel wordt in het begin aangeduid als ‘3’.)

Zelfs de verguisde Lance Armstrong stak de loftrompet over het verloop van deze wedstrijd.

2: De kleine teen & de revanche

Gelijk aan de plaats van Oranje op het wereldkampioenschap 2010 in Zuid-Afrika, de ‘tweeluik’ tussen de beste voetballers van Nederland en Spanje in respectievelijk 2010 en 2014.

Eerst het zuur, dan het zoet.

De Kleine Teen. Alle Nederlandse voetballiefhebbers kennen het fragment dat ze liever niet hadden gekend. De pass van Sneijder, als een warm mes door boter, stuurt Arjen Robben weg. Sprint naar de goal. Twee Spanjaarden achter Robben aan, maar te laat. Oog in oog, een op een, met keeper Iker Casillas. Alleen hij en de keeper. De wereld, zeker in Noordwest-Europa, staat luttele seconden stil. Dit moet het zijn. Robben schiet. De bal verlaat de voet en lijkt op weg naar het doelnet. Casillas duikt naar rechts. Is te laat, zo lijkt het. Maar wonder boven wonder, met zijn uiterste puntje van de linkerschoen, waar ergens de kleine teen zich moet bevinden, weet hij de bal toch een tikje te geven. De bal draait van het doel af, over de achterlijn. Hoekschop. Robben vouwt de handen ineen, over zijn kale hoofd. Vertwijfeld. Hij weet het dan direct: dit was dé kans op de wereldtitel, deze krijgen we niet meer.

Ongeveer een uur later maakte Andrès Iniesta de 1-0 voor Spanje. La Rioja, wereldkampioen voetbal 2010.

Vier jaar later. Salvador, Brazilië. Het zoet.

Eerste wedstrijd wereldkampioenschap 2014, toevalligerwijs tegen Spanje. Het zal er een voor de sportgeschiedenisboeken worden. Eerlijk, het levert niet ineens een wereldkampioenschap op. Het is immers de eerste wedstrijd van dat WK. Een poulewedstrijd. Maar mierzoet is de wraak zeker. Volgens veel liefhebbers, een van de mooiste, zo niet de mooiste wedstrijd die het Nederlands elftal ooit speelde. Bekijk hier een samenvatting van die wedstrijd op die historische 13 juni 2014: Nederland – Spanje, 5-1.

1: ‘En hij stáát!!’

Op 1: Epke Zonderlands gouden oefening op de Olympische Spelen van 2012. Voor velen, ook buitenlandse sportliefhebbers, hét moment van de Olympische Spelen in 2012 in Londen. 

In een wereldsport als turnen de beste zijn. Met tegenstanders uit Duitsland, Zuid-Korea, Canada, China en de Verenigde Staten. Deze grote landen stuurden hun aller-, allerbeste atleet. China zelfs twee. De crème de la crème, het beste van het beste op dit gebied. En dan nog turnde een blonde Fries de beste oefening. 

Hoewel het commentaar van Hans van Zetten binnen onze landsgrenzen legendarisch is geworden, behoeft dit fragment eigenlijk geen commentaar. Gewoon kijken.

(Echter wijdde de Volkskrant zelfs een heel stuk aan het legendarische commentaar van Hans van Zetten (die later wegens het bagatelliseren van misstanden in de turnsport ontslagen werd bij Studio Sport  – RB).)